Veronique van der woude

Mijn naam is Veronique van der Woude (1976). Al vroeg in mijn leven voelde ik een drijfveer om met kinderen te willen werken. Vol enthousiasme zocht ik via opleidingen naar een stevige basis om hier mijn beroep van te maken. Al werkende leerde ik dat de problemen van jeugdigen vaak verband hielden met een moeizame of onveilige hechting, of een verlieservaring. Hierin was het opvallend dat er afstemming op hen gemist is en ze onvoldoende ondersteund zijn geweest bij opkomende emoties bij indrukwekkende ervaringen. Daardoor hebben ze onvoldoende vaardigheden geleerd om hun spanningen en emoties te reguleren, met alle gevolgen van dien.  De laatste jaren vinden voornamelijk adolescenten en volwassenen hun weg naar mijn praktijk, die ook nog vaak last hebben van de effecten van vroegkinderlijk trauma.

​

​

Loopbaan

​

Na het succesvol afronden van mijn HBO opleiding kunstzinnige therapie (1996-2000) en MDGO Sociaal Pedagogisch werk (1993-1996), ben ik bewust eerst als pedagogisch hulpverlener senior (Jeugdformaat 2000-2004) gaan werken binnen de crisisgroep oudere jeugd in Den Haag. Ik kon daar de theoretische kennis toetsen aan de praktijk, groepsprocessen van binnenuit leren begrijpen en positief sturen.

Ik leerde in mijn werk systemisch kijken en zocht aansluitende theorie om deze kennis ook mee te nemen in mijn aanpak van hulpverlenen. Ik vestigde mij als kunstzinnig therapeut binnen een zelfstandige praktijk (Praktijk Momisia 2003-2006) en ging ook als zodanig werken binnen een zorginstelling voor ortho-psychiatrie (De la Salle Koraalgroep 2005-2012). Naast het uitoefenen van mijn vak, bleef ik mijzelf scholen en trainen op HBO+ niveau (2002-2014) om me verder te kunnen ontwikkelen tot traumatherapeut, waar ik mij specialiseerde in hechting. Daarna (2014-2022) ben ik mijn kennis gaan verdiepen en houdt ik mij up tot date met de huidige ontwikkelingen op mijn vakgebied. Zo heb ik 2021-2022 een jaar opleiding gedaan bij de trauma academie Celevt betreft het behandelen van volwassenen die problemen ervaren door late effecten van vroegkinderlijk trauma. Ook heeft het internal family systemsmodel, sensorimotor psychotherapie, somatic expierence, imaginaire rescripting mijn aandacht om mij verder in te bekwamen.

Vanaf 2012 ben ik mijn eigen praktijk Veerkracht gaan opstarten, gevestigd in 's-Hertogenbosch. Ik ben als traumatherapeut en specialist in hechting werkzaam binnen mijn eigen praktijk. In mijn therapieaanbod voor traumabehandeling verbind ik meerdere therapiestromingen met elkaar om tot een compleet behandelaanbod (zie specifieke pagina) te komen. Verdere informatie over mijn gevolgden opleidingen en loopbaan zijn te vinden op mijn LinkedIn pagina.

 

Ik heb veel ervaring opgedaan met jeugdigen die zich in eerste instantie wantrouwend of juist uiterst kwetsbaar opstellen. Ze zijn geladen met een enorme hoeveelheid onverwerkte emoties, waar ze zelf geen context meer voor hebben. Ze laten uiteenlopende psychosociale, gedrag of (ortho-)psychiatrische problemen zien. Vaak zijn ze getraumatiseerd. Hun gevoelsleven is als een mijnenveld gaan aanvoelen en vaak leven deze jeugdigen in innerlijke chaos. Hun identiteitsontwikkeling is gecomprimeerd geraakt. Therapie blijkt dan noodzakelijk.

​

Ik werk, waar mogelijk, ook (intensief) met (pleeg-)ouders. Belangrijk hierin is de zoektocht naar hoeveel ruimte (pleeg)ouders hebben om ook naar hun eigen aandeel te kijken die van invloed is op het gedrag en de relatie met hun kind. Mogelijk spelen er onverwerkte indrukwekkende ervaringen over meerdere generaties een rol. Bouwstenen, van hoe ouders als kind geleerd hebben om relaties vorm te geven (onbewust of onbedoeld), worden gebruikt in het vormgeven van de relatie met hun eigen kind. Deze bouwstenen zijn niet altijd vruchtbaar. Ook het onderdrukken van de eigen onverwerkte jeugdervaringen als ouder, om je kind niet te belasten, blijkt vaak een punt van aandacht, omdat dit ook onbedoeld een effect kan hebben op het kind. Zonder waardeoordeel werkelijk begrijpen hoe dit zich verhoud binnen de familiedynamiek kan ruimte geven tot verwerking. Het geeft gelegenheid om nieuwe vaardigheden op te bouwen, waar bijvoorbeeld grenzen vanuit een meer heldere waarneming kan worden gezien en aangegeven. Van daaruit kunnen inzichten en nieuwe bouwstenen de relatie verder verbeteren.