Veronique van der woude

Een therapeut is een zorgprofessional (iemand die beroepsmatig ergens mee bezig is) die deskundige en specialistische hulp verleent. Therapie betekent 'een methode om iemand te genezen' en is synoniem voor behandeling. Een patiënt of cliënt is iemand die (psychisch) ziek en of (emotioneel) gewond is en lijd en zorgbehoevend is en wacht op of onder behandeling is van een zorgprofessional.

​

Je ben nooit te jong of te oud om in therapie te gaan. Zelfs baby's kunnen baat hebben bij de vakkundige handen van een osteopaat of haptonoom. Ook kan een gespecialiseerde (zoals een EMDR) therapeut via de moeder met de baby werken om beiden tot rust te brengen, zodat een veilige hechting beter op gang komt. Ook de oudere mens, vol levenservaringen, kan baat hebben bij het verwerken van onverwerkte emoties, zelfs als die al jaren woekeren en oorspronkelijk ontstaan zijn in de eerste hechtingsrelaties. Voor alle mensen van alle leeftijden en achtergronden is er hulp te vinden. Soms is het een zoektocht om bij de juiste hulpverlener terecht te komen. Informatie en kennis geeft je meer kans en houvast in jouw zoektocht om er achter te komen wat jou het meest aan het hart ligt, waar jouw verlangen tot verandering ligt, en bij wie je moet zijn, of om jouw dierbare te steunen in het vinden van de juiste hulp.

 

Wet BIG

De wet BIG (Beroepen in de individuele gezondheidzorg) heeft als doel om de gezondheidszorg te bevorderen en bewaken. Het betreffen wettelijk beschermde beroepstitels, geregistreerd in het BIG-register. Het Tuchtrecht is van toepassing. De gezondheidszorg- (GZ-), psychotherapeut en psychiater (tevens arts) zijn voorbeelden van beroepen die opgenomen zijn in de wet BIG. Deze titels mogen in Nederland alleen gevoerd worden als daarvoor de juiste diploma's zijn behaald. Vroeger was in de opleiding tot psychiater de gehele opleiding tot psychotherapeut geïntegreerd. Dit is al jaren in Nederland niet meer het geval, dus een psychiater hoeft geen psychotherapeut te zijn.

​

De beroepen (trauma-)therapeut en vaktherapeut zijn niet in de wet BIG opgenomen en zijn daardoor geen beschermde beroepen. Dit betekent dat iedereen zich zo kan noemen zonder dat een bepaalde opleiding vereist is. De beroepsvereniging waar de therapeut bij aangesloten is zorgt voor strikte kwaliteitseisen waar de leden aan moeten voldoen. Dit betreft bij- en nascholing, intervisie, supervisie en visitatie van de praktijk. Praktijk Veerkracht voldoet aan deze eisen.

​

​

Hoe vind ik een goede therapeut die bij mij en mijn hulpvraag past?

​

Je mag een therapeut altijd vragen stellen over zijn beroepsuitoefening. Op die wijze kun je er ook achter komen of jij als cliënt op de goede plek komt. De contactuitwisseling met de therapeut over je vragen geeft je al een ervaring. Hier kun je bijvoorbeeld uit opmaken of je vertrouwen en veiligheid voelt om te delen wat je bezighoudt. Je mag ook vragen naar de ervaring en opleidingsachtergrond van de therapeut. Het kan ook van belang zijn om te vragen naar hoe de therapeut werkt (methode en theoretisch kader) om te onderzoeken of dit aansluit bij wat je wenst en nodig hebt. Dit geeft allemaal informatie om een goede keuze te maken voor jezelf, waarbij je uit zorg voor jezelf probeert te voorkomen dat je (eventueel opnieuw) een teleurstellende of vervelende ervaring opdoet. 

​​

Wat mag je van de therapeut verwachten in het uitoefenen van zijn beroep?

​

De therapeut moet logischerwijs gedegen geschoold zijn en een door de overheid erkende vakopleiding succesvol afgerond hebben. De therapeut heeft veel theoretische kennis en inzicht nodig om de cliënt vakkundig en zorgvuldig te behandelen in zijn hulpvraag. Daarnaast heeft de therapeut een grote ethische verantwoordelijkheid te dragen in het uitoefenen van zijn vak, omdat een therapeut cliënten ook kan schaden in het behandelcontact. Daarom is zelfkennis voor een therapeut net zo van belang als theoretische vakkennis. Dit is de reden waarom therapeuten ook zelf (leer-)therapie en supervisie volgen. Op deze wijze nemen therapeuten verantwoordelijkheid om hun geschoolde waarneming zo goed mogelijk vrij te houden van persoonlijke drijfveren die hen in het uitvoeren van het beroep kunnen beïnvloeden, zodat de cliënt hiervan (zo veel mogelijk) gevrijwaard blijft. Met deze zorg kunnen therapeuten betrokken zijn en een emotionele wederkerigheid voelen naar hun cliënt en tevens de professionele distantie bewaken. De therapeut is vaak zijn eigen instrument en investeert daardoor heel zijn professionele leven ook in het zo zuiver mogelijk houden van dit instrument. Het blijft mensenwerk.