Niemandskinderen
Niemandskinderen zijn getraumatiseerde en onveilig opgegroeide kinderen
Niemandskinderen zijn niet van hun ouders, omdat hun ouders niet van hen konden houden; ze zijn niet van zichzelf, omdat ze ook niet van zichzelf kunnen houden; en ze zijn niet van anderen, omdat ze zich vaak niet aan anderen kunnen hechten. Velen vinden met of zonder hulp de weg, weer terug, naar Iemandsland, maar sommigen verdwalen of verzuipen in Niemandsland.
In de puberteit worden de eerste bepalende stappen naar volwassenheid gezet. Hoe het leven van een Niemandskind in de volwassenheid verder zal verlopen hangt van veel factoren af, maar veel Niemandskinderen verbinden zich niet met anderen en niet met hun eigen bestaan. Ze leven in een isolement, in Niemandsland. Ze wortelen niet in hun eigen grond, omdat ze denken dat die wortels ziek zijn en de grond slechts uit stenen bestaat. Ze nestelen zich niet echt in hun eigen nest, omdat ze bang zijn opnieuw bezet en gekwetst te worden. Soms lijkt het alsof ze wel hun draai gevonden hebben, maar dan geloven ze er zelf niet in. Ze hebben het gevoel dat ze iedereen bedriegen en dat hun leven op drijfzand gebouwd is.
De belastende geschiedenis, de nare jeugd, de onderstroom, de ingedamde rivier waar ze onbewust of bewust weet van hebben, bedreigt hun leven voortdurend en 'dijkdoorbraken' moeten koste wat het kost voorkomen worden. En dan ineens breekt die kolkende onderstroom door: alle rottigheid van vroeger, met de angsten die daarbij horen, overspoelt hen. Met de juiste steun kan dit een begin zijn van een beter leven. In therapie kun je leren hoe je binnen je eigen raampje kunt blijven, waar je de, eerder overweldigende, gevoelens kunt leren sturen en beheersen zodat ze je niet langer meer hoeven overspoelen. Je leert begrijpen waar het begin van het gevoel is ontstaan, waar het naar toe heeft geleid en hoe je dit nu in je levensgeschiedenis een plekje kunt geven. Het toelaten van alle stressvolle gevoelens kan onder de juiste voorwaarde met goede hulp dus naar een beter leven leiden, alleen dat weten de Niemandskinderen op dat moment nog niet.
Niemandskinderen hebben zich niet veilig kunnen hechten. Ze zijn getraumatiseerd geraakt in de liefde en hebben een hechtingstrauma opgelopen. Traumatische ervaringen kunnen zorgen voor een emotionele draak die in je kan ontsteken, zoals we lazen op de pagina 'Gevolgen van trauma' onder het menu 'Trauma'. In plaats van een draak kan er ook een teruggetrokken egeltje in jou ontstaat met duizenden stekeltjes die je beschermen en de vijand op afstand houden. Het kan ook gebeuren dat soms de draak er in jou is en soms de egel. De egel (en de draak) kan weer in jou opgaan als je met de juiste (therapeutische) hulp de nodige verwerkingsstappen hebt genomen.
Het verhaal van de egel in het kort
De egel heeft duizenden stekels, maar een deel van de egel blijft kwetsbaar en zacht. Om ook dat aan niemand te laten zien, rolt de egel zich in zijn stekels op. Voor anderen is hij één stekelbol, maar als je hem aan alle kanten goed bekijkt dan zie je zijn kopje nog: Angstig en alleen kijkt hij de wereld in. Alle stekels doen nu ook hemzelf pijn en ze zorgen ervoor dat hij geen kant meer op kan.
Met moed en juiste (therapeutische) hulp kan het egeltje zich gaan omrollen om zich te kunnen verplaatsen, zijn kwetsbare buikje veilig dicht bij de aarde. Hij leert dat hij niet op de plek hoeft te blijven die hem pijn doet en gevaarlijk voor hem is. Als hij zich kan verplaatsen en de veiligheid heeft opgezocht, kan hij leren dat er ook mensen zijn die betrouwbaar zijn. Met hun hulp kan hij in verschillende stappen leren hoe hij zijn stekels om kan vormen tot egelstokken. Hij kan nu de egelstokken los op zijn rug gaan dragen, zodat ze hem niet langer belasten. De egelstokken kunnen hem nog steeds helpen om zichzelf te verdedigen en beschermen, mocht het een keer nodig zijn, maar hij ontdekt ook dat ze speels gebruikt kunnen worden in allerlei situaties in het leven. Hij ervaart dat het leven nu vrijer en leuker is geworden.
Bronvermelding: Carolien Roodvoets: Niemandskinderen. De gevolgen en verwerking van een onveilige jeugd. In traumabehandeling wordt met het gehele therapeutische verhaal 'Trauma breekt bij je binnen' en van de egel gewerkt.